Αν αξίζουν μία φορά συγχαρητήρια στους Έλληνες κατασκευαστές, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν και παλεύουν με θεούς και δαίμονες για να κερδίσουν την εκτίμηση του σαφώς προσανατολισμένου στα εισαγόμενα προϊόντα κοινού, τότε τι θα πρέπει να πούμε για εκείνους που τολμούν να ξεκινήσουν τη δραστηριότητά τους τώρα;

Πέρα από συγχαρητήρια, μάλλον τους αξίζει και... ένα παράσημο ανδρείας, διότι, εκτός από την κακοδαιμονία που διέπει την εγχώρια audio σκηνή, θα βρεθούν αντιμέτωποι και με τη γενικότερη αστάθεια και «παγωμάρα» της αγοράς, που ουδείς γνωρίζει πότε και αν θα επανακάμψει. 

Προφανώς αψηφώντας όλα τα παραπάνω, η Tune Audio μπήκε στο χορό πριν από μόλις μερικούς μήνες (το φθινόπωρο του 2009), για να βάλει το δικό της λιθαράκι στο οικοδόμημα του high-end. O ευγενέστατος κ. Μανώλης Προεστάκης, η κινητήριος δύναμη της εταιρείας, έχοντας... κολλήσει αρκετά ένσημα ως χομπίστας και ιδιοκατασκευαστής, πήρε τη μεγάλη απόφαση να το σοβαρέψει το πράγμα.

Είναι προφανές πως οι κινήσεις του σε ό,τι αφορά την Tune Audio δεν υπαγορεύονται από κάποιο business plan. Το καύσιμο στον κινητήρα του είναι το πάθος του για τη μουσική και, οπωσδήποτε, το ακλόνητο όραμά του περί της ορθής αναπαραγωγής της. Αυτό είναι κάτι που αντιλήφθηκα αμέσως μόλις του έκανα την ερώτηση «γιατί κόρνες;».

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, μόνο έτσι κατάφερε να επιτύχει την ιδανική ισορροπία μεταξύ της ευαισθησίας, των χαμηλών παραμορφώσεων και της μεγάλης δυναμικής περιοχής. 

Μέχρι στιγμής, το μοναδικό προϊόν της Tune Audio είναι το υπό δοκιμή Anima. Ένα μεγάλο και εντυπωσιακό ηχείο, οι διαστάσεις του οποίου είναι απαγορευτικές για το χώρο ακρόασης του περιοδικού. Αυτός είναι ο λόγος που για την ακρόαση του Anima βρεθήκαμε στο φιλόξενο χώρο της MF Audio στο κέντρο της Αθήνας, όπου είχαμε την ευκαιρία να το «ξεκοκαλίσουμε» με τη βοήθεια άλλων κορυφαίων συνοδών που θα σας αποκαλύψουμε εντός ολίγου. 

HORN LOADING 

Μπαίνοντας στο χώρο όπου έχει τοποθετηθεί ένα ζευγάρι Anima, η εντύπωση που δημιουργείται στον παρατηρητή είναι ότι, όσο μεγαλύτερο είναι αυτό, τόσο πιο άνετα θα αισθανθεί το ηχείο και, κατά συνέπεια, ο ακροατής. Πράγματι, πρόκειται για μια ογκώδη κατασκευή που απαιτεί τουλάχιστον 4 μ. απόστασης μεταξύ των ακουστικών κέντρων των χοανών της μεσαίας περιοχής.

Χονδρικά μιλάμε για την κάλυψη μιας ωφέλιμης επιφάνειας της τάξης των 25 τ.μ. μίνιμουμ. Ωστόσο, παρά τις αυξημένες διαστάσεις του, το Anima διατηρεί ένα πολύ καλό επίπεδο αισθητικής, βέβαια με βάση τα... διεστραμμένα γούστα ενός audiophile. O γυναικείος πληθυσμός ενδέχεται να στραβοκαταπιεί στη θέα του ελληνικού ηχείου, αλλά, ως γνωστόν, ο βαρύς κι ασήκωτος audiophile ξέρει πώς να... σκίζει τη γάτα!

Πέρα από το χιούμορ, η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει μια εμφανέστατη προσπάθεια καλλωπισμού του ηχείου. Το εξαίρετο μοβ φινίρισμα, οι διάσπαρτες χρυσίζουσες πινελιές και η φυσική όψη του ξύλου δημιουργούν ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα, άξιο προσοχής. 

Για να περάσουμε σιγά σιγά στις λεπτομέρειες, εν πρώτοις θα πρέπει να αναφερθεί πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα 3δρομο ηχείο, με συχνότητες αποκοπής στα 250Hz και στο 1,5kHz. Για τη χαμηλή περιοχή επελέγη ένα 15ιντσο γούφερ προερχόμενο από την αγγλική Precision Devices.

Το μεγάφωνο αυτό βρίσκεται τοποθετημένο στην κορυφή του... μνημειώδους σώματος του Anima, και δε φαίνεται. Ακτινοβολεί προς τα κάτω, κουνώντας τον αέρα που βρίσκεται μέσα στο σώμα του ηχείου, που εσωτερικά έχει σχήμα κωνικής χοάνης. Η εκτόνωση γίνεται από τη βάση του Anima, προς το δάπεδο.

Για τη μεσαία περιοχή χρησιμοποιείται ένα 5ιντσο μεγάφωνο χάρτινου κώνου, που έχει υποστεί επιπλέον επεξεργασία από τον κατασκευαστή. Η μπροστινή όψη του είναι περασμένη με σκληρυντικά βερνίκια, ενώ η πίσω είναι ενισχυμένη με ανθρακόνημα.

Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, έπρεπε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργούνταν λόγω των break-up του κώνου, που οφείλονταν στις συνθήκες υψηλής πίεσης στις οποίες υπόκειται το μεγάφωνο. Όσο για την υψηλή περιοχή, ο κατασκευαστής κατέφυγε στο χώρο του επαγγελματικού ήχου, για να επιλέξει ένα τουίτερ μίας ίντσας τύπου compression driver από τους καταλόγους της ιταλικής B&C.

Το εν λόγω είναι εξοπλισμένο με διάφραγμα τιτανίου και ισχυρό μαγνήτη νεοδυμίου. Ο διαχωρισμός των περιοχών γίνεται με ένα απολύτως μίνιμαλ κροσόβερ. Για την ακρίβεια, όλοι οι κλάδοι είναι 1ης Τάξης.

Ένας πυκνωτής ελαίου υλοποιεί το υψιπερατό φίλτρο του τουίτερ, ακόμα ένας ίδιου τύπου το υψιπερατό του μιντρέιντζ (το άνω άκρο του μιντ έχει αφεθεί ελεύθερο), ενώ για το βαθυπερατό του γούφερ χρησιμοποιείται ένα custom πηνίο.

Το ηλεκτρονικό τμήμα του ηχείου εμπλουτίζεται με ένα υποτυπώδες σύστημα ισοστάθμης (±3dB σε βήματα του 1dB) για τον κλάδο των μεσαίων και των υψηλών, με τα σχετικά ρυθμιστικά να βρίσκονται στο πίσω μέρος του Anima, πάνω από τις αρίστης ποιότητας μπόρνες σύνδεσης της WBT.

Κατά τα λοιπά, η ονομαστική αντίσταση του ηχείου δίδεται στα 8Ω με ελάχιστη τα 6,3Ω, ενώ η ευαισθησία του αγγίζει το εντυπωσιακό νούμερο των 109dB. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο καλύτερος φίλος του Anima είναι ένας single-ended ενισχυτής Τάξης Α, ισχύος κάτω των 10-12 Wrms, ενώ εκτιμώ πως δε θα δυστροπήσει με έναν χαμηλός ισχύος τρανζιστοράτο με MOSFET. 

Επίσης, αξίζει να αναφερθεί πως και η εσωτερική καλωδίωση είναι custom, ενώ το ξύλο που χρησιμοποιείται για την κατασκευή του Anima είναι σημύδα Βαλτικής, πρώτης ποιότητας.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα συμπαγές ξύλο. Ωστόσο, η αιχμή του δόρατος σε ό,τι αφορά την κατασκευή είναι η χοάνη τύπου tractrix της μεσαίας περιοχής. Αποτελείται από 35 δακτυλίους κυμαινόμενης διατομής, συγκολλημένους μεταξύ τους, ενώ η λείανση γίνεται με το χέρι.

Ομοίως προσεγμένη είναι και η χοάνη της υψηλής περιοχής, που υλοποιείται από ειδικά επεξεργασμένη εποξική ρητίνη. Όπως αντιλαμβάνεστε, το Anima δεν υπάρχει ετοιμοπαράδοτο, μιας και κατασκευάζεται κατόπιν παραγγελίας, και μάλιστα σε οποιοδήποτε χρώμα επιθυμείτε. Χρειάζεται ένα μήνα για να φτιαχτεί, γι’ αυτό οι βιαστικοί καλά θα κάνουν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους. 

ΑΚΟΥΜΕ... 

Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή του κειμένου, για την ακρόαση του Anima βρεθήκαμε στο χώρο της MF Audio. Πέρα από το αναμφισβήτητα άνετο περιβάλλον, η φιλοξενία μας εκεί είχε και ένα ακόμα πλεονέκτημα: τη δυνατότητα της συνεργασίας του υπό αξιολόγηση ηχείου με μια θαυμαστή συστοιχία από κορυφαίας ποιότητας συνοδά.

Έτσι, παίξαμε με τους μονομπλόκ ML2 της Lamm (single-ended, 18W με 6C33C τριόδους), με τον προενισχυτή LL2.1 του ιδίου κατασκευαστή και με το περίφημο σετ transport/DAC Sati του Tommy Horning. Συνολικά, δηλαδή, ένα σύστημα state-of-the-art. 

Δεν είναι μυστικό πως τα ηχεία με φόρτιση χοάνης έχουν ένα δικό τους ήχο, γι’ αυτό άλλωστε έχουν κατορθώσει να διχάσουν τους απαιτητικούς μουσικόφιλους.

Το σίγουρο, πάντως, είναι πως έχουν με το μέρος τους το στοιχείο του εντυπωσιασμού, πράγμα που δικαιολογεί εν μέρει την εμμονή κάποιων κατασκευαστών να χρησιμοποιούν κόρνες σε υβριδικές σχεδιάσεις ηχείων ακόμα και της εισαγωγικής κατηγορίας.

Βέβαια, στο high-end στόχος δεν είναι (ή τουλάχιστον δε θα έπρεπε να είναι) ο εντυπωσιασμός μέσω τεχνασμάτων, αλλά η πιστή αναπαράσταση ενός μουσικού γεγονότος, είτε αυτό αναπαράγεται μέσα από κόρνες, είτε από μεμβράνες, είτε κατευθείαν από κώνους. Εδώ, λοιπόν, εντοπίζεται η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της κοροϊδίας και της άποψης. 

Ευθύς εξαρχής σας δηλώνω πως όσοι από εσάς ποντάρετε στο ότι το Anima θα προσπαθήσει να θολώσει την κρίση σας με τέτοιου είδους «κορνάτα» τερτίπια, θα μείνετε... ταπί και ψύχραιμοι. Αυτό, διότι ο ήχος του δεν έχει το παραμικρό ψεγάδι επιτήδευσης.

Όλα επάνω του τελούν εν αρμονία και ισορροπία, και μόνο οι υπερφυσικά γρήγορες ατάκες του, ίσως και η σκόπιμη κατευθυντικότητά του, θα μπορούσαν να προδώσουν τη σχεδιαστική του προσέγγιση. Είναι εξόφθαλμα προφανές πως ο συμπατριώτης μας επιχείρησε και κατόρθωσε απλά (που λέει ο λόγος) να φτιάξει ένα ηχείο που παίζει μουσική, και όχι ένα ηχείο που χρησιμοποιεί τη μουσική για... να παίξει μόνο του!

Λάβετε υπόψη πως τέτοιου είδους ωριμότητα πολλές φορές την αναζητούμε επί ματαίω σε υλοποιήσεις πολύπειρων κατασκευαστών διπλάσιας αξίας. 

Είναι σαφές, λοιπόν, πως στο πεδίο των συχνοτήτων και του voicing εν γένει το Anima τα πηγαίνει θαυμάσια. Οι χροιές του, με επικεφαλής τη μεσαία περιοχή, δρέπουν δάφνες από πλευράς φυσικότητας, ρεαλισμού και ισορροπίας.

Η ακρόαση έγχορδων οργάνων και φωνών καθίσταται μια... εξωσωματική εμπειρία που δε θα πρέπει να στερηθείτε, ακόμα κι αν δεν αντέχετε το κόστος απόκτησης του ηχείου. Μία ακρόαση δε θα σας την αρνηθεί ο κατασκευαστής, άλλωστε λαμβάνει μέρος με συνέπεια σε εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος.

Ωστόσο, εκείνο που μου έκανε ιδιαιτέρως θετική εντύπωση ήταν η ομοιογένεια του Anima. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να ξεχωρίσω τους τρεις δρόμους του μεγάλου αυτού ηχείου, ακόμα και μέσα σε ένα χώρο που... του έπεφτε λίγο στενός στο καβάλο. 

Με κλειστά τα μάτια αντιλαμβανόμουν τη μεστή τονικότητα των μουσικών οργάνων να είναι εστιασμένη με ακρίβεια επάνω τους. Το κλασικό ολίσθημα άλλων ηχείων που υποφέρουν σε αυτόν τον τομέα είναι να απεικονίζουν τα στόματα των τραγουδιστών πάνω από το κεφάλι τους.

Έτσι, δεν αντιμετώπισα περίεργες μετακινήσεις των ηχητικών ειδώλων, με εξαίρεση την περίπτωση των αμιγώς υψίσυχνων οργάνων που πρόδιδαν τη θέση του τουίτερ. Για να κλείσουμε το κεφάλαιο «τονικότητα», η μόνη έλλειψη που παρατήρησα ήταν στην περιοχή του χαμηλού (άλλωστε, ο κατασκευαστής μού αποκάλυψε τα σχέδιά του για ένα υπογούφερ που σύντομα θα συνοδεύσει το Anima), ενώ δε μου διέφυγε και μια ελαφριά εμφατικότητα στην περιοχή των σωμάτων, που ίσως να οφειλόταν και στη συμπεριφορά του συγκεκριμένου χώρου. 

Πλέον αυτών, οφείλω να υπογραμμίσω την υποδειγματική συμπεριφορά του Anima και στο πεδίο του χρόνου. Όντως, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά σε αυτόν τον τομέα, με συνέπεια ο ακροατής να μην αντιλαμβάνεται φασικά ολισθήματα και άλλου τύπου αργοπορίες.

Τα μπάσα ρυθμικά όργανα ακολουθούν το ρυθμό με συνέπεια μετρονόμου, και όλη η ροή της μουσικής εξελίσσεται κατά τρόπο συμπαγή και ακόλουθο με την αίσθηση του groove των καλλιτεχνών. Κατά τα άλλα, το Anima προσφέρει απλόχερα όλα όσα θα περίμενε κανείς από ένα ηχείο αυτού του τύπου, αλλά, όπως προείπα, χωρίς φαμφαρονισμούς.

Τα μεταβατικά του είναι κοφτερά, η αναλυτικότητά του σε δυσθεώρητα ύψη και οι απεικονιστικές του δυνατότητες θαυμάσιες. Ωστόσο, είναι αρκετά κατευθυντικό. Αγαπάει το sweet-spot και ελπίζει να το αγαπάτε εξίσου κι εσείς. 

Συνολικά, το Anima είναι μια ελληνική προσπάθεια που πολύ θα ήθελα να αναμετρηθεί με αντίστοιχα γερμανικά ή ιταλικά ηχεία αυτής της κατηγορίας και -γιατί όχι;- υψηλότερης.

Αν μη τι άλλο, αντικατοπτρίζει πεντακάθαρα όχι μόνο το πάθος, αλλά και την ωριμότητα ενός ανθρώπου απ’ τον οποίο περιμένουμε με αγωνία τις επόμενες κινήσεις του. Καλή αρχή... 

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Tune Audio 

ΕΠΑΦΗ: 210.8955.593 

ΤΙΜΗ: 24.000 € 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 

Ευαισθησία: 109dΒ 

Απόκριση συχνοτήτων: 45Hz-20kHz 

Ονομαστική αντίσταση: 8Ω (min 6,3Ω) 

Συχνότητες διαχωρισμού: 250Hz, 1.500Hz 

Συνιστώμενη ισχύς: >3W 

Συνιστώμενοι ενισχυτές: Single-ended λαμπάτοι ή τρανζιστοράτοι με λειτουργία σε Τάξη Α, κατά προτίμηση μικρής ή μηδενικής ανάδρασης 

Συνιστώμενη τοποθέτηση: Κοντά στους τοίχους ή ακόμα και στις γωνίες του δωματίου 

Διαστάσεις (ΠxΥxΒ): 87x158x87 εκ. 

ΥΠΕΡ 

- Εξαιρετικά ομοιογενές, τόσο στο πεδίο των συχνοτήτων όσο και σε αυτό του χρόνου 

- Προσεγμένη κατασκευή 

- Μίνιμαλ προσέγγιση 

ΚΑΤΑ 

- Μία ή δύο ακόμα οκτάβες χαμηλού δε θα έβλαπταν 

- Δύσκολα θα περάσει από... τις εξετάσεις της συζύγου 

ΣΧΟΛΙΟ 

Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε! Του πάθους, του οράματος και της καλώς νοούμενης φιλοδοξίας. Το Anima της Tune Audio, πέρα από ένα εξαιρετικό ηχείο, ελπίζουμε να αποτελέσει το φάρο που θα οδηγήσει και άλλους, αντίστοιχα ταλαντούχους ανθρώπους στο λιμάνι της δημιουργίας. Πάντα τέτοια...