fbpx
Τρίτη, 02 Ιουλίου 2013 16:51

Mythos Olon

ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΘΑ ΞΙΝΙΣΟΥΝ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ HIGH END ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΕΡΟ.

 

Πόσο βαρύτερο; Κάπου 180 κιλά. Γιατί η Mythos δίνει πάρα πολύ μεγάλη σημασία στη στιβαρότητα της καμπίνας. «Όσο καλά μεγάφωνα και να έχεις, η καμπίνα είναι αυτή που θα τα αναδείξει» μας είπε ο Αντρέας Μπουρατζής - πρώτη γενιά της εταιρείας. Συμπληρώνοντας, όταν είδαμε και σχολιάσαμε κάποια πρωτότυπα με πλήρως φινιρισμένη καμπίνα, «άμα δεν είναι τελειωμένη η καμπίνα, τι δοκιμή να κάνεις;». 

Το βάρος, λοιπόν, του Olon οφείλεται στον πολύ ιδιαίτερο τρόπο κατασκευής που χρησιμοποιεί η Μύθος. Δηλαδή, οριζόντιες στρώσεις από κόντρα πλακέ θαλάσσης επτά φύλλων, καθεμία με διαφορετικό σχήμα, ώστε να κατασκευάσουν, η μία πάνω στην άλλη, ακριβώς το ηχείο, με τις τρεις καμπίνες του, τους δύο κυματοδηγούς και το ένα μπας ρεφλέξ.

Κάθε λωρίδα είναι βαμμένη χωριστά και, όταν συγκολληθούν, έχουν εναλλάξ ξανθό και σκούρο χρώμα, με τα ξανθά λίγο πιο μέσα από τα σκούρα.

Το αποτέλεσμα είναι μια εντυπωσιακή ριγέ εμφάνιση, το σήμα κατατεθέν της εταιρείας. Η μπάφλα του ηχείου είναι ανεξάρτητη, αλλά κατασκευασμένη με αντίστοιχο τρόπο, μόνο που οι λωρίδες είναι κάθετες και σάντουιτς MDF (κόντρα πλακέ).

Το συνολικό πάχος μεταβάλλεται, ώστε τα μεγάφωνα να αποκτήσουν τελικά το ίδιο ακουστικό κέντρο, μα στο παχύτερο σημείο είναι 14 εκ.! Είναι καλυμμένη με καπλαμά από έβενο, αλλά φυσικά μπορεί να παραγγελθεί και με ό,τι άλλο ξύλο επιθυμείτε.

Το ηχείο είναι πολύ φαρδύ μπροστά, αλλά λεπταίνει ιδιαίτερα στο πίσω μέρος, παρ’ ότι το μέγεθος δεν κρύβεται. Κανένας άλλος δεν έχει τολμήσει μια τέτοια ξύλινη κατασκευή σε τόσο μεγάλο ηχείο, και το αποτέλεσμα είναι μια στιβαρότητα άνευ προηγουμένου. 

Οι μονάδες που χρησιμοποιεί η Mythos είναι κορυφαίες. Το γούφερ προέρχεται από την ακριβή σειρά της Visaton και έχει 12ιντσο κώνο από επεξεργασμένο χαρτί.

Αυτό βρίσκεται σε καμπίνα με φόρτιση μπας ρεφλέξ. Τα δύο μιντ είναι 6,5άρια ScanSpeak Radiator, συνδεδεμένα παράλληλα σε διάταξη D’Appolito, και το καθένα έχει δική του καμπίνα ακουστικής ανάρτησης. Το τουίτερ προέρχεται από τη Mundorf και είναι το τεχνολογίας AMT. Η πίσω ακτινοβολία του AMT διαχέεται με δύο κυματοδηγούς στα πλάγια και πίσω του ηχείου.

Το κροσόβερ είναι δεύτερης τάξης στο γούφερ και στο τουίτερ, αλλά πρώτης τάξης με κύκλωμα ισοστάθμισης της εμπέδησης όσον αφορά το μιντρέιντζ. Όλα τα υλικά του (πηνία, πυκνωτές, καλώδια, ακόμα και οι κολλήσεις) προέρχονται από τη Mundorf. Το ίδιο και οι απίστευτες βιδωτές μπόρνες στο πίσω μέρος (που επιτρέπουν τη διπλοκαλωδίωση). Οι συχνότητες κρος είναι στα 220 και στα 2750 Hz.

 

Λευκός Πύργος 

Το μέγεθος του ηχείου έκανε πρακτικά αδύνατο το στήσιμό του στο χώρο ακρόασης του περιοδικού. Οπότε ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη, στο στούντιο της Mythos, ήταν επιβεβλημένο. Το πανέμορφο τριώροφο κατάστημα (όπου οτιδήποτε ξύλινο είναι κατασκευασμένο από την εταιρεία) διαθέτει στο υπόγειο ένα μεγάλο χώρο που φιλοξενεί τα Olon.

Ο χώρος είναι σχεδόν τετράγωνος· έχει δεχτεί προσεκτική ακουστική φροντίδα, με μπασοπαγίδες και διαχύτες, αλλά οι συντονισμοί δεν έχουν εκλείψει τελείως, όπως φάνηκε με μια βόλτα στο χώρο υπό τη διέγερση χαμηλών συχνοτήτων. Βέβαια, τέτοιοι συντονισμοί -και χειρότεροι- είναι συνηθισμένοι σε οικιακούς χώρους, για να μη νομίζετε ότι ήταν κάτι το σημαντικό.

Το σύστημα που είχε στήσει η εταιρεία αποτελούνταν από προενισχυτή Vitus Audio SL-100, τα ογκώδη μονομπλόκ Vitus Audio SM-100 σε τάξη Α και για πηγή το CD player Lector Prime της Ancient Audio. Οι καλωδιώσεις προέρχονταν από την Crystal Cable. Είναι αλήθεια ότι πολλές παράμετροι υπεισέρχονται σε αυτήν την κριτική. Αλλά αυτή δεν ήταν η πρώτη μας επίσκεψη στο χώρο.

Είχαμε ακούσει και άλλα ηχεία της εταιρείας, κάποια μεταχειρισμένα Wilson που βρίσκονται στο χώρο, οδηγημένα τόσο με το σετ τελικών και τον ολοκληρωμένο της Vitus Audio αλλά και με Audio Research. Έτσι, είχαμε μια γενικότερη εξοικείωση με τα προϊόντα.

Ακόμα, είχαμε ακούσει σε ανύποπτο τόπο και χρόνο το αμέσως μικρότερο CD player της ίδιας εταιρείας. Κρατήστε μια μικρή επιφύλαξη για το αν κάποια προβλήματα οφείλονται σε άλλο κομμάτι της αλυσίδας, αλλά νομίζουμε ότι καταφέραμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο ήχος της Mythos γενικότερα και του Olon ειδικότερα. 

Καθώς το σύστημα έπαιζε σιγά, για να χαλαρώσουμε από το ταξίδι, πιάσαμε κουβεντούλα με τον Πάρη Μπουρατζή -τη δεύτερη γενιά της εταιρείας- όχι μόνο για την εταιρεία και τα προϊόντα της, αλλά και γενικότερα περί ποιότητας ηχογραφήσεων. Μπορεί, λοιπόν, το Olon να δείξει πραγματικά τι σημαίνει ηχογράφηση αναφοράς; Αμέ!

Δε διστάζει να μασήσει οποιαδήποτε κακή ηχογράφηση και να φτύσει τα κόκαλα. Το Mythos Olon είναι αδυσώπητο στο να δείξει τα φασικά προβλήματα, τις ατζαμιές στη μίξη, την κακή συμπίεση και ό,τι άλλο στραβό έχει γραφτεί στα αυλάκια.

Ακόμα και δίσκους που θεωρούσαμε πολύ καλούς, αλλά όχι κορυφαίους, τους κοιτά και χαμογελά ειρωνικά, ρωτώντας «νομίζεις ότι είναι καλό αυτό;» Και μετά βάζεις κάτι πραγματικά κορυφαίο και ακούς πράγματα που δεν είχες συνειδητοποιήσει ότι υπήρχαν. Ακούς ότι στο Live at Blues Alley της Eva Cassidy ο ηχολήπτης αλλάζει τις ρυθμίσεις στην κονσόλα με τα πρώτα μέτρα. Ή ότι στο Helsinki Project του Jason Carter γίνεται εκτεταμένη χρήση sample - τόσο καλή, ώστε να μένει απαρατήρητο σε πάρα πολλά συστήματα, αλλά όχι εδώ.

Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι το Olon είναι ένα μόνιτορ ηχείο. Ας αγνοήσουμε ότι θα πρέπει να έχεις πάρα πολύ μεγάλο mastering room για να το χωρέσεις· παρ’ όλη τη λεπτομέρεια που βγάζει, ο ήχος είναι ζεστός και με προσωπικότητα. Οι σχεδιαστές έχουν φιλοσοφία όχι μόνο τεχνικά, αλλά και ακουστικά. 

Η Mythos, πρώτα απ’ όλα, ξέρει από μπάσο. Όσοι με διαβάζουν όλα αυτά τα χρόνια ξέρουν την απέχθειά μου για τη «βρόμα» που βγάζουν τα μπας ρεφλέξ. Το καλό είναι ότι ο σωλήνας στο Olon είναι συντονισμένος τόσο χαμηλά, που δουλεύει λίγο.

Στο Baduism η συμπεριφορά είναι άψογη. Ο Vitus, ακόμα και με την ένταση στο τέρμα, το κοντρολάρει ιδανικά, και κάθε νότα πατάει και απλώνεται σωστά. Στο I’m Crying της Grace Jones, όπου ο μπασίστας παίζει πολύ περισσότερες νότες, ακόμα και τα γκλισάντι ακούγονται σταθερά, ενώ η απόσβεση είναι αρκετά γρήγορη. Με το αυτί εμπρός από την τεράστια οπή, η παραμόρφωση είναι σαφώς χαμηλότερη απ’ όποιου ρεφλέξ έχουμε δοκιμάσει έτσι.

Στο κιθαριστικό ντουέτο Rodrigo y Gabriela, το Olon δίνει πολύ καλή αίσθηση τόσο στα δύο όργανα όσο και στους δακτυλισμούς. Στο Reminiscences (το ρεσιτάλ Chopin με τον Pizarro) είναι άμεσα ακουστό ότι το πιάνο είναι ηχογραφημένο από μακριά σε μεγάλο χώρο.

Μάλιστα, μετά την ακρόαση στη Mythos ο δίσκος διαγράφεται από τη λίστα με τα καλύτερα SACD, αφού φάνηκαν οι αδυναμίες του. Στο Viaje Latinoamericano (ένα απίστευτο αλλά και δυσεύρετο CD με πιάνο, κιθάρα και παραδοσιακά λατινοαμερικάνικα πνευστά) έχεις την αίσθηση ότι το πιάνο έχει έρθει μέσα στο δωμάτιο.

Ένα μεγάλο όργανο σε μικρό χώρο με μπόλικη αντήχηση. Είναι απίστευτη η αίσθηση του αέρα που βγαίνει από τον αυλό του πάνα, με κάθε σωλήνα του να είναι στημένος στη σωστή θέση! Το ίδιο εντυπωσιακή είναι η αναπαραγωγή του φλάουτου στο With this Voice του Luqman Hamza· παράλληλα, το Olon προδίδει τη σύντομη ανάσα και την ηλικία του τραγουδιστή.

Αποκαλύπτονται και τα «φ», αντί για τα «σ», της Holly Cole· πάντως, η αναπαραγωγή της γυναικείας φωνής είναι γενικά εξαιρετική. Παρά το μέγεθός του, το ηχείο είναι δεόντως γρήγορο ώστε να αντεπεξέλθει στον έντονο ρυθμό του Best of Mambo και στα ξεσπάσματα των κρουστών στο Μπαλέτο Κάρμεν του Scherdin. 

Υπάρχει, όμως, και μια αδυναμία στη μεσοχαμηλή περιοχή του Olon. Σε μια στενή συχνοτική περιοχή (όπως αποκαλύπτεται στο τενόρο σαξόφωνο και στο βιολοντσέλο) νιώσαμε έναν κορεσμό, σαν να μην μπορούσε να βγει όλη η ενέργεια του οργάνου.

Στην ίδια περιοχή, οι χαμηλότερες νότες του Carreras βγαίνουν «κλεισμένες» σε σχέση με τις υψηλές. Δε νομίζουμε ότι είναι θέμα οδήγησης, γιατί η απόδοση του συστήματος στις πολύ δυσκολότερες χαμηλές συχνότητες δεν έχει πρόβλημα. 

Σε μια φυσική ακουστική το Olon στήνει μια σωστή σκηνή, αν και δεν είναι πρωταθλητής στο μέγεθος.

Οι διαστάσεις καλύπτουν τον τυπικό κυβικό χώρο: ανάμεσα από τα ηχεία, στο δεξί-αριστερό, λίγο μπροστά από το ηχείο μέχρι πίσω στον τοίχο, από το δάπεδο (ναι, τόσο χαμηλά) μέχρι περίπου μισό μέτρο πάνω από τα ηχεία (κι αυτό είναι πολύ ψηλά). Μέσα σε αυτόν το χώρο, όμως, φαίνεται να χωρούν πολύ περισσότερα από ό,τι συνήθως. Αν πρόκειται για μικρό σύνολο, τότε τα μεγέθη είναι απόλυτα σωστά, όπως γράψαμε προηγουμένως για το Viaje Latinoamericano.

Τα όργανα της ορχήστρας, για παράδειγμα στην 4η του Mahler με τον Fischer, φαίνονται λίγο πιο μικρά, λίγο πιο αραιά. Υπάρχει άφθονος χώρος ανάμεσά τους και ακόμα περισσότερος γύρω από την ορχήστρα. Ο αέρας της αίθουσας συναυλιών είναι κάπως μαζεμένος. Φυσικά, ακούς την ανάκλαση του ήχου πίσω και πλάι από τους μουσικούς, αλλά μέχρι εκεί. Έχετε ακούσει τον ήχο να πηγαίνει στο βάθος της αίθουσας πίσω σας, να ανακλάται και να γυρίζει εμπρός στα μικρόφωνα;

Αυτό δεν το ακούσαμε στην εν λόγω ακρόαση. Στην τεχνική ακουστική του Amused to Death η σκηνή απλώνεται σχεδόν έως το πλάι της θέσης ακρόασης. Τόσο ευρεία σκηνή δεν περιμέναμε από τόσο ογκώδες ηχείο. Εδώ μάλλον το AMT δείχνει την αξία του! Σε αυτήν την πλευρική σκηνή οι φωνές αριστερά στο θεατρικό είναι τοποθετημένες με πρωτόγνωρη ακρίβεια θέσης.

Τα παιδιά στην αυλή του σχολείου είναι επίσης εκτός ηχείων και πολύ μακριά. Ωστόσο, οι φωνές από το γήπεδο, που πρέπει να είναι πέρα, στο βάθος, πίσω από τα ηχεία, ακούγονται απλώς εκτός φάσης. Για να λέμε και την αλήθεια, ηχεία που κατάφεραν κάτι πιο εντυπωσιακό σε αυτό το τεστ μετρήθηκαν με μια έντονη και στενή βύθιση στην περιοχή των 10kHz· ο Mythos δεν έχει τέτοιο θέμα. 

Ακούσαμε το Olon με κορυφαία βατ, και δε νιώσαμε να ζορίζεται ποτέ. Είχε σαφώς τη δυνατότητα να παίξει ακόμα δυνατότερα, αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να του βάλουμε επάνω, ας πούμε, δύο YBA σε διπλοενίσχυση, για να δούμε τι κάνει σε πραγματικά μεγάλες εντάσεις. 

 

ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Ήμασταν προβληματισμένοι στο ταξίδι της επιστροφής. Εντυπωσιαστήκαμε από το Mythos Olon. Έχει ηχητική φιλοσοφία, έχει ποιότητα κατασκευής και -πέρα από τις δύο αδυναμίες που περιγράψαμε- το αποτέλεσμα είναι κορυφαίο. Ωστόσο, η τιμή είναι απαγορευτική για σχεδόν όλους τους αναγνώστες μας.

Η τεχνογνωσία της εταιρείας θα βρει διέξοδο και σε πιο οικονομικές κατασκευές. Το πρωτότυπο ενός νέου δίδρομου ηχείου της εταιρείας με τουίτερ AMT που είδαμε κατά την επίσκεψή μας είναι ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Κάποια άλλα ηχεία στον επάνω όροφο με απλούστερη καμπίνα έχουν τιμές πολύ πιο κοντά σε εμάς. Οπότε θα παραμείνουμε σε επαφή! 

 

 

ΥΠΕΡ

-Υπόδειγμα στιβαρής κατασκευής

-Πρωτόγνωρη αποκάλυψη των λεπτομερειών

-Εξαιρετική απόδοση των χαμηλών συχνοτήτων

ΚΑΤΑ

-Το μεγάλο μέγεθος θέλει και μεγάλους χώρους

-Αίσθηση κόρου στη μεσοχαμηλή περιοχή

-Δεν αναπλάθει τις μικρολεπτομέρειες της ακουστικής

 

ΣΧΟΛΙΟ

Η πολύ ιδιαίτερη κατασκευή των ηχείων της Mythos Audio συνδυάζεται με κορυφαία μεγάφωνα. Το αποτέλεσμα είναι το Olon, ένα μεγάλο ηχείο σε διαστάσεις, αλλά πρωτίστως σε ήχο.

 

Mythos Olon

Απόκριση συχνότητας: 21Hz-28kHz

Ευαισθησία:88dB/W/m

Εμπέδηση: 8Ω

Διαστάσεις (ΠxYxB): 50x160x72 εκ.

Βάρος (έκαστο): 180 κιλά

 

Τιμή: 31.992 ευρώ

Κατασκευαστής: Mythos Audio

Επαφή: 2310.457.010 

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Tune Audio Anima Neat Momentum 4i »

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

  • ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΤΕΥΧΟΣ

    ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΤΕΥΧΟΣ

    To νέο τεύχος κυκλοφορεί την Τρίτη (23/ΦΕΒ), με ένα συμβολικό χρήσιμο δώρο. Read More
  • 1

ΔΕΙΤΕ ΜΑΣ

MEMBERS OF...